سازمان بین المللی دریانوردی (IMO) یکی از زیرمجموعه‌های سازمان ملل متحد است که مسئولیت بهبود ایمنی و امنیت حمل و نقل دریایی بین المللی و جلوگیری از آلوده کردن دریاها و اقیانوس‌ها توسط کشتی‌ها را بر عهده دارد. همچنین مسئولیت حقوقی و جبران خسارت و تسهیل ترافیک دریایی بین المللی نیز دخالت دارد. سازمان بین المللی دریانوردی بر اساس کنوانسیون سازمان ملل متحد (ژنو در ۶ مارس ۱۹۴۸) برای اولین بار در ژانویه ۱۹۵۹ تشکیل شد.
سازمان IMO چگونه اداره می‌شود؟
این سازمان متشکل از یک دبیر کل، یک دبیرخانه و حدود ۳۰۰ کارمند بین المللی مستقر در مقر IMO در لندن است. مدت انتصاب دبیر کل سازمان حداکثر برای دو دوره ۴ ساله است. دبیرکل فعلی IMO آقای کیتاک لیم از جمهوری کره است. اولین دوره ریاست او در ۱ ژانویه ۲۰۱۶ آغاز و دوره دوم آن نیز در ۳۱ دسامبر ۲۰۲۳ به پایان می‌رسد.
در حال حاضر ۱۷۵ کشور عضو سازمان بین المللی دریانوردی هستند. در IMO 66 سازمان بین دولتی به عنوان ناظر و ۸۵ سازمان بین المللی غیردولتی به عنوان مشاور حضور دارند.
مجمع IMO متشکل از همه کشورهای عضو است و بالاترین نهاد مدیریتی سازمان را تشکیل می‌دهد استاین مجمع مسئول تصویب برنامه‌های کاری سازمان، رأی گیری برای بودجه و تعیین اولویت‌های مالی آن است.
شورای سازمان بین المللی دریانوردی نیز توسط مجمع برای مدت دو سال انتخاب می‌شود. مجمع IMO به عنوان یک ارگان اجرایی کار می‌کند و مسئول نظارت بر کار سازمان است.
سازمان بین المللی دریانوردی دارای پنج کمیته اصلی است:
- کمیته ایمنی دریایی (MSC)
- کمیته حفاظت از محیط زیست دریایی (MEPC)
- کمیته حقوقی
- کمیته همکاری فنی
- کمیته تسهیل
سازمان بین المللی دریانوردی به چه زبان‌هایی ارائه می‌شود؟
مترجمان نقش مهمی در IMO و در کل سازمان ملل دارند. علت این امر این است که چندزبانگی موجب می‌شود تا گفت‌وگو، مدارا و تفاهم، مشارکت مؤثر، شفافیت و ارتقاء کارایی و حصول نتایج افزایش‌یافته و تضمین شود. ترجمه موجب می‌شود تا درک تفاوت‌های ظریف فنی اصطلاحات دریایی تسهیل شود.
شش زبان رسمی در IMO به کار گرفته می‌شود که عبارت‌اند از: عربی، چینی، انگلیسی، فرانسوی، روسی و اسپانیایی. به‌طورمعمول جلسات سازمان به‌صورت ترجمه هم‌زمان است. بخش‌های زبانی سازمان خود دارای خدمات ترجمه، پردازش متن و اسناد هستند. با این حال زبان‌های کاری و اداری سازمان انگلیسی، فرانسوی و اسپانیایی است. تمام اسناد جلسات به به این سه زبان ترجمه می‌شوند.
نحوه تطابق و تبدیل قوانین سازمان بین المللی دریانوردی با قوانین ملی حمل و نقل
قوانین و تعهدات سازمان بین المللی دریانوردی باید در قوانین ملی نیز اجرا و روی کشتی‌هایی که با پرچم یک کشور در حمل و نقل دریایی فعالیت می‌کنند، اعمال شوند. این امر موجب می‌شود تا کشورها کنترل مؤثرتری را روی بنادر و خطوط کشتیرانی خود داشته و از سایر تعهدات تحت IMO پیروی کنند.
وکلا و تدوین کنندگان قانون حمل و نقل دریای کشورها می‌بایست قوانین IMO و نحوه توسعه و تصویب آنها را درک و بر آنها مسلط باشند. این قانون گذاران می‌بایست بدانند که با چه روش‌هایی می‌توان این قوانین را در سطح ملی استفاده و اجرا کرد. تدوین پیش‌نویس قوانین به‌طور مکرر مورد بازبینی، تحلیل و آزمایش قرار می‌گیرند تا اطمینان حاصل شود که الزامات IMO را برآورده کرده و در عین حال منطبق با قوانین ملی موجود است.
IMO چگونه به کشورهای در حال توسعه در دستیابی به اهداف زیست محیطی دریایی کمک می‌کند؟
این سازمان با استفاده از خلاقیت‌ها و ارتباطات جهانی، مانند شبکه جهانی MTCC، با شرکای منطقه‌ای برای تدوین، توسعه و اجرای هداف زیست‌محیطی دریایی کار می‌کند تا هیچ دولتی از عملکردهای دریایی سبز عقب نماند.
دولت‌ها و کشورهایی که دانش فنی و منابع لازم برای راه اندازی موفقیت آمیز صنعت حمل و نقل بین المللی به خصوص دریایی را ندارند، از طریق برنامه همکاری فنی یکپارچه (ITCP) مورد حمایت قرار می‌گیرند. هر کشور عضو سازمان بین المللی دریانوردی می‌تواند برای کمک به پروژه‌های خاص از IMO درخواست همکاری کند.
نحوه محافظت مناطق آسیب پذیر اقیانوسی در برابر حمل و نقل دریاییی
مناطق اقیانوسی با اهمیت زیست‌محیطی، اجتماعی-اقتصادی یا علمی می‌توانند، برچسب وضعیت حفاظتی ویژه منطقه‌ای به ویژه دریایی (PSSA) را دریافت کنند. این برچسب منطقه‌هایی که ممکن است در معرض آسیب‌های ناشی از فعالیت‌های حمل و نقل دریایی بین‌المللی قرار داشته باشند را به رسمنیت شناحته و دستورالعمل‌هایی را برای تضمین حفاظت از این مناطق آسیب‌پذیر وضع می‌کنند.
در واقع موارد PSSA حاوی اقدامات حفاظتی ویژه‌ای است که مورد توافق و اتخاذ قرار گرفته و خطوط کشتیرانی را مجاب می‌کند تا از این مناطق دوری کنند.
سازمان بین المللی دریانوردی در سازمان ملل متحد مسئولیت تنظیم خطوط کشتیرانی در حمل و نقل بین المللی و دریایی را بر عهده دارد. این سازمان در سال ۱۹۵۹ تشکیل شد. هدف از ایجاد IMO وضع و تدوین مقررات بین المللی در مورد تجارت حمل و نقل دریایی، کشتیرانی ایمن و دسترسی به آب‌های آزاد و جلوگیری از آلودگی اقیانوس‌ها و حوادث دریایی است.
دیدگاهتان را بنویسید