تحویل در محل یکی از قانون های بازرگانی بین المللی است. این نوع تحویل به هر شکلی از حل و نقل دریایی، زمینی یا چندگانه قابل اجراست و در آن فروشنده، مسئول تحویل کالاها و آماده بودن برای تخلیه بار در مقصد مورد نظر است. بیشتر اوقات، محل تخلیه بار همان محل کسب و کار خریدار است. فروشنده، تمامی ریسک ها را در نظر می گیرد و تمام هزینه های مرتبط با حمل و نقل به مکان مورد نظر را پرداخت می کند. مقاله امروز ما به تحویل در محل در حمل و نقل بین المللی اختصاص دارد؛ پس با ما همراه باشید.
منظور از تحویل در محل چیست؟
در حمل و نقل بین المللی، اصطلاح “DAP” مخفف کلمات انگلیسیاست که در فارسی معادلی برابر با “تحویل در محل” دارد. منظور از تحویل در محل در حمل و نقل بین المللی این است که در زمان تخلیه محموله در مکان مورد نظر، مسئولیت پرداخت هزینه ها و ریسک ها با خریدار است. هر گونه تشریفات مربوط به ترخیص هم بر عهده خریدار می باشد. به همین دلایل، قراداد فروش باید به طور منظم تنظیم شود و نه تنها شامل نام مکان/ بندر مقصد باشد، بلکه نقطه دقیق یا اسم دقیق بندر/ مکانی که تحویل محموله انجام می شود هم باید ذکر شود.
نکته ای مهم در مورد تحویل در محل در حمل و نقل بین المللی
حتما توجه داشته باشید که وقتی در قرارداد فروش، قانونی از بازرگانی بین المللی ذکر می شود، هم برای خریدار و هم برای فروشنده یک تعهد قانونی را ایجاد می کند که می تواند پیامدهای هزینه برداری را به دنبال داشته باشد؛ بنابراین، مهم است که تمامی بخش های قرارداد را با دقت مطالعه کرده و قوانین مورد استفاده در قرارداد فروش را با دقت انتخاب کنید.
اصطلاح “DDU” جایگزینی برای تحویل در محل
در سال ۲۰۱۰، اصطلاح تحویل در محل با اصطلاح “DDU” جایگزین شد که مخفف تحویل کالا در محل مقرر در مقصد بدون ترخیص و بدون پرداخت حقوق و عوارض گمرکی است.
تحویل در محل چه تفاوتی با تحویل کالا توسط فروشنده به خریدار (DDP) دارد؟
همانطور که گفتیم در تحویل در محل فقط “خریدار” مسئول تخلیه محموله است. بسته بندی، برچسب گذاری، کرایه کشتی، ترخیص از گمرگ و مالیات ها همه بر عهده فروشنده است. ولی در تحویل کالا توسط فروشنده خریدار نه تنها مسئول تخلیه محموله است بلکه ترخیص از گمرگ و مالیات هم بر عهده اوست.
مزایای تحویل در محل در حمل و نقل بین المللی
- مشخص شدن مسئولیت های خریدار و فروشنده به طور دقیق: اگر در طول حمل و نقل بین المللی، هزینه های غیرمترقبه ای بوجود بیاید، بر اساس تحویل در محل مشخص شده است که چه کسی مسئول پرداخت آن هزینه است.
- مسئولیت کمتر فروشنده: نسبت به خریدار، یک فروشنده مسئولیت های بسیار کمتری در تحویل در محل دارد.
در تحویل در محل، فروشنده چه مسئولیت هایی دارد؟
مسئولیت های یک فروشنده در تحویل در محل عبارت است از:
- آماده کردن کالاها، فاکتور و همچنین مدارک مرتبط به حمل و نقل
- بسته بندی و علامت گذاری کالاها
- ارائه مجوزهای صادرات و تشریفات گمرگی برای کالاهای صادراتی
- برنامه ریزی برای مراحل قبل از حمل و تحویل
- پرداخت هزینه های اضافه و هزینه بازرسی پیش از حمل
- ترتیب دادن مقدمات اصلی حمل و ارائه محموله به مقصد مورد نظر
- کسب مدرک تحویل
- پرداخت هزینه های تاخیر یا معطلی.
بیمه تحویل در محل در حمل و نقل بین المللی
در تحویل در محل، هیچ یک از طرفین وظیفه ندارد که محموله را بیمه کند. با این حال، از آنجایی که فروشنده هم مسئولیت هایی دارد و همچنین برای تضمین نقل و انتقال کالا تا نقطه مقصد، فروشنده اقدام به بیمه محموله می کند. البته ممکن است فروشنده فقط بخشی از حمل و نقل که خود او مسئول است را تحت پوشش بیمه قرار دهد.
بسیاری از کارشناسان حمل و نقل بین المللی پیشنهاد می دهند که فروشنده کل مراحل حمل و نقل را بیمه کند؛ به عبارت دیگر از آغاز تا پایان حمل و نقل.
نتیجه
قانون تحویل در محل در حوزه حمل و نقل بین المللی کاربرد زیادی دارد و باید با مزایا و ابعاد مختلف آن به طور دقیق آشنا باشید. در تحویل در محل، خریدار مسئولیت های کلیدی و مهمی دارد؛ مثل پرداخت صورت حساب در هر قرارداد، تخلیه محموله در مقصد و پرداخت هزینه تخلیه، پرداخت عوارض گمرک، پرداخت هزینه های بازرسی پیش از حمل و ترتیب دادن حمل و نقل کالا بعد از رسیدن به مقصد نهایی. شرایط بیمه حمل و نقل هم باید به طور دقیق توسط خریداران و فروشنده ها مشخص شود تا از بروز هرگونه مشکلی پیشگیری شود. در قرارداد تحویل در محل، مسئولیت های خریدار و فروشنده باید مشخص باشد؛ بنابراین، خواندن دقیق قرارداد نباید فراموش شود.
دیدگاهتان را بنویسید