با پیشرفت روز افزون تکنولوژی و به طبع آن حمل و نقل بین المللی، توجه به گذاشتن کمترین اثر دخل و تصرف انسانی در زمین بیشتر شده و پروتکل های مهمی در این زمینه وضع شده است که هدف آن تسریع همکاری بین‌المللی عمومی و خصوصی برای مقیاس‌بندی و استقرار راه کارهای سبز است.
ایجاد نقشه های راه در حمل و نقل بین المللی بدون کربن (ZERO-EMISSION) نیازهای نوآورانه ای را برای اطمینان از سوخت، وسایل و زیرساخت‌های سوخت‌رسانی بدون آلایندگی زمین شناسایی و حمل و نقل بدون آلایندگی را ایجاد می کند.
حمل و نقل بین المللی بدون انتشار کربن یک گام مهم رو به جلو برای جلوگیری از تخریب بیشتر محیط زیست است چرا که روی نیازهای صنعت، کارهای جاری و شکاف های نوآوری تمرکز داشته و راهکارهایی را برای تسریع پیشرفت در مسیرهای بدون آلاینده اولویت بندی می کند.
حمل و نقل دریایی با انتشار کربن صفر
صنعت کشتیرانی در سال های اخیر در آستانه یک انقلاب برای انرژی پاک است. در راستای رسیدن به اهداف توافقنامه پاریس، کشتی های بدون آلاینده باید تا پایان این دهه انتخاب برتر و رقابتی باشند.
صنعت کشتیرانی باید تا حد ممکن کربن زدایی شده و بتواند بخشی از راهکار بحران آب و هوا باشد. بو سیروپ سیمونسن ( Bo Cerup-Simonsen) مدیر اجرایی مورسک مک–کینی مولر (Maersk Mc-Kinney Moller) در این زمینه می گوید: «این مرکز برای حمل و نقل بین المللی بدون کربن و یافتن راهکار های سبز از طریق همکاری با شرکا در سراسر اکوسیستم در حال گسترش است.
کشتیرانی با انتشار کربن صفر بخشی از برنامه میژن اینویشن (Mission Innovation) است. این برنامه جهانی ابتکار ۲۲ کشور و کمیسیون اروپا است که هدف آن تسریع اقدامات و رهبری یک دهه نوآوری برای هدایت سرمایه گذاری جهانی در تحقیق، توسعه و نمایش انرژی پاک است.
یکی از مهمترین روش های حوزه حمل و نقل بین المللی، کشتیرانی بین المللی است. حمل و نقل دریایی با انتشار کربن صفر، بخشی از این نقشه راه است که توسط کشور های دانمارک، آمریکا، نروژ، مجمع جهانی دریایی و مرکز مورسک مک–کینی مولر (Maersk Mc-Kinney Moller) برای حمل و نقل بدون کربن ایجاد شده و توسط کشور های سنگاپور، انگلیستان، هند، مراکش، غنا، فرانسه و کره جنوبی پشتیبانی می شود.
سه هدف اصلی مأموریت حمل و نقل بین المللی دریایی با انتشار کربن
سه هدف اصلی مأموریت حمل و نقل دریایی با انتشار کربن صفر که در سال ۲۰۲۲ مورد بازبینی مجدد قرار گرفت عبارتند از:
- توسعه، نمایش و استقرار هر گونه سوخت، کشتی و زیرساخت های بدون آلایندگی باید به صورت کامل و در راستای اهداف زنجیره حمل و نقل مربوطه انجام شود.
- اختصاص ۵ درصد از ناوگان حمل و نقل بین المللی دریایی با سوخت‌های بدون آلاینده مبتنی بر هیدروژن همانند هیدروژن سبز، آمونیاک سبز، متانول سبز و سوخت‌های زیستی پیشرفته تا سال ۲۰۳۰
- بهره برداری از حداقل ۲۰۰ کشتی بدون آلاینده ای که از سوخت های سبز استفاده می کنند تا سال ۲۰۳۰.
در این نقشه راه حمل و نقل بین المللی، کریدورهای سبزی تعریف شده اند. کریدور سبز مسیری بین دو یا چند بندر است که در آن راه کارهای حمل و نقل بدون انتشار کربن نشان داده شده و پشتیبانی می‌شوند. در واقع کریدورهای سبز به عنوان یک مسیر حمل و نقل بین دو نقطه تعریف می شود. نقاط بنادر اصلی (از جمله توقفگاه های واسطه) که در آنها امکان سنجی فنی، اقتصادی و نظارتی شتی های بدون آلاینده از طریق اقدامات عمومی و خصوصی مورد بررسی قرار گرفته و تسریع می شوند.
در سال های اخیر چندین شرکت های حمل و نقل بین المللی دریایی، کشتی هایی را طراحی کرده اند که ۱۰۰% سازگار با محیط زیست با آلایندگی صفر هستند. این کشتی ها از انواع منابع انرژی سبز مانند انرژی باد و انرژی خورشیدی برای بهبود بهره وری انرژی و جابه جایی استفاده خواهد شد.
منابع: