قطار معلق در آلمان
ایده ساخت راه آهن های هوایی برای اولین بار توسط یک مهندس اهل انگلستان به نام هنری پالمر در سال ۱۸۲۴ مطرح و در سال ۱۸۲۶ برای راه اندازی راه آهن هوایی بر فراز رودخانه ووپر مورد استقبال قرار گرفت. این نوع قطار را یک تاجر آلمانی با نام یوگن لانگن بین سالهای ۱۸۹۸ تا ۱۹۰۰ ساخته و در سال ۱۹۰۱ به بهره برداری رسید. این ریل معلق سالانه حدود ۲۵ میلیون مسافر را جا به جا می کند.
در ساخت این قطار ۱۹۲۰۰ تن قالب فولادی مورد استفاده قرار گرفته است. طول این روش حمل و نقل ریلی حدود ۱۳.۳ کیلومتر است و حومه ووپرتال در غرب را به اوبربامن در شرق آلمان متصل می کند
تراموا در فرانسه
در دهه ۱۹۸۰ فقط ۳ تراموا در جهان وجود داشت. ساخت و استفاده از تراموا در فرانسه به سال ۱۸۳۷ برمی‌گردند. اولین خطوط تراموای بخار که ۱۵ کیلومتر بود شهر لبن و مونتبریسون را در لوار به هم متصل می‌کرد.
با توسعه تراموا های برقی در پایان قرن نوزدهم، شبکه های تراموهای شهری در فرانسه در طی یک دوره ۱۵ ساله گسترش یافتند. فرانسه اکنون در خط مقدم احیای ترامواها و روش های حمل و نقل ریلی سبک در سراسر جهان قرار دارد. از زمان افتتاح تراموا در سال ۱۹۸۵، بیش از بیست شهر در سراسر فرانسه دارای خطوط تراموا جدید شدند. از سال ۲۰۲۰، نیز ۲۹ شبکه تراموا عملیاتی در فرانسه وجود دارد.
خطوط تراموای برقی اسیب زیستی کمتری به محیط اطراف وارد کرده و یک حمل و نقل سبز محسوب می شود.
سورتمه گوزن در فنلاند
لاپلند یکی از شمالیترین نواحی در قاره اروپا است که در کشور فنلاند واقع شده است. ساکنان ناحیه لاپلند ساکدان هستند که با مردم سامی مشهورند.
گوزن شمالی، یک حیوان بومی در این ناحیه به شمار می رود و جالب اینکه تعداد گورزنهای این منطقه تقریبا با تعداد افراد بومی آن برابری می کنند.
از آنجایی که لاپلند در درجات بالای مدار زمین قرار دارد، به دلیل آب و هوای سرد آن در اکثر فصول سال پوشیده از برف است. مردم بومی این ناحیه با استفاده از سورتمه هایی که گوزن های شمالی آن را جابه جا می کنند، افراد و کالا ها را حمل و نقل می کنند. سورتمه یکی از روش های حمل و نقل متداول در نواحی سرد و پوشیده از برف است.
توبوگان در پرتقال
توبوگان در واقع یک تخته چوبی سبک است که جلوی آن به شکل منحنی طراحی شده است. توبوگان یکی از روش های حمل و نقل و جابه جایی به پایین تپه ها روی برف یا یخ است.
تاریخچه توبوگان های فونچال به سالهای ۱۸۹۰ برمی گردد.در آن زمان ها این روش حمل و نقل تنها راه برای پایین آمدن از کوه به جای پیاده روی بود. استفاده از توبوگان در جزیره مادیرا در پرتقال بسیار رواج دارد. از آن زمان تا کنون این نوع حمل و نقل به یک جاذبه گردشگری غیرقابل فراموشی در جزیره تبدیل شده است.
گوندولا در ایتالیا
گوندولا یک قایق پارویی باریک و طولانی است. از آنجایی که شهر ونیز شامل کانال های آبی فراوان است، گوندولا یکی از روش های حمل و نقل در ونیز ایتالیا به شمار می رود. این قایق توسط یک نفر به نام گوندولیر با کمک یک پاروی بلند هدایت می شود.
گوندولا ها در قرنهای گذشته یک وسیله اصلی حمل و نقل در ونیز بوده اند، اما امروزه برای گردشگران یک تجربه هیجان انگیز تلقی می شود.
هیدروفویل در یونان
هیدروفویل در واقع یک قایق باله دار است. باله های این نوع قایق در زیر آب قرار دارند و شبیه باله های ماهی است. هنگامی که قایل سرعت می گیرد ،پره ها در آب بالا آمده و به دلیل نیروی برآ بدنه بلند می شود.
تجربه جابه جایی در این قایق سریع وآرام است. هیدروفویل می تواند با سرعتی معادل با ۱۶۰ کلیومتر در ساعت در آب حرکت کند.
قایق های باله دار یکی از روش های حمل و نقل میان جزیره ای پر طرفدار در کشور یونان به شمار می رود.