مجله BRD

شما یک تولیدکننده چینی پیدا کرده‌اید که فولاد، سرامیک یا لاستیک را با قیمتی باورنکردنی می‌فروشد. یک حساب سرانگشتی می‌کنید: “قیمت خرید عالی است، تعرفه گمرکی هم که ۱۵ درصد

شما کالایی را از اروپا خریده‌ای خطوط کشتیرانی بزرگ بین‌المللی به شما می‌گویند: “ما به بنادر ایران سرویس مستقیم نداریم.” پاسخ در یک عملیات فیزیکی و حساس در بنادر واسط

تصور کنید کانتینر شما به بندرعباس رسیده است. مشتری منتظر است، خط تولید کارخانه به مواد اولیه نیاز دارد و هر روز تأخیر، ضرر هنگفتی به شما می‌زند. اما یک

تا چند سال پیش، اعلام وزن محموله در بارنامه، بیشتر یک “تخمین محترمانه” بود تا یک عدد دقیق علمی. فرستندگان کالا اغلب وزن را حدس می‌زدند یا فقط وزن کالا

تصور کنید صبح شنبه با اشتیاق سیستم رهگیری را چک می‌کنید تا مطمئن شوید محموله حیاتی شما طبق برنامه از بندر شانگهای حرکت کرده است. وضعیت کشتی “Departed” (حرکت کرده)

تصور کنید کانتینر شما که حاوی “لوازم آرایشی و بهداشتی” است، در میانه اقیانوس هند باعث آتش‌سوزی در کشتی می‌شود. کاپیتان دستور می‌دهد آن بخش از کشتی را غرق کنند

شما تمام مراحل را بی‌نقص انجام داده‌اید. کد تعرفه (HS Code) کالای شما دقیق است، اسنادتان هماهنگ است و فری تایم خوبی هم گرفته‌اید. کارشناس گمرک نگاهی به فاکتور خرید

ما همیشه در مورد حمل کالا در جعبه‌های فلزی استاندارد صحبت کرده‌ایم؛ کانتینرهای ۲۰ فوت و ۴۰ فوت. اما این روش، تنها بخش کوچکی از تجارت دریایی جهانی است. سوال

در تمام مراحل تجارت بین‌الملل، سه سند، ستون‌های اصلی محموله شما هستند: فاکتور تجاری (Commercial Invoice)، لیست بسته‌بندی (Packing List) و بارنامه (Bill of Lading). ما اغلب این اسناد را